Bundan iki sene önce iş görüşmesine gitmiştim. Firmayı zor bela buldum geç gittim zaten mail attım geç geleceğim şeklinde. Otobüstü metroydu falan derken en sonunda buldum ama oraya da otobüs gitmiyor ve yağmur yağıyor du. Firmaya vardığımda sırılsıklam olmuştum. Danışmadaki hanım efendi nasıl gideceğimi tarif etti ama firma çok büyük. Asansöre bindim ve en üst kata gitmesini bekledim. bir kat çıktı sonra açıldı durdu baktım kimse yok sonra aşağı indi. Sonra yine bindim yine bir kat çıktı açıldı o kata gittim Etrafı arıyorum insanlar koşuşturuyor makineler çalışıyor ofis falan göremedim arıyorum yok. Yarım saat bi saattir arıyorum neredeyse. Çok zaman kaybettim. Ondan sonra aradılar beni neredesiniz diye ben de bulmaya çalışıyorum bir saattir arıyorum dedim. Sonra tarif ettiler asansöre bindim. Oranın asansörü belli bi süre birinci katta kendi duruyormuş. İlk gelen herkes benim yaşadığımı yaşıyormuş. Sonra çıktım en üst kata beni karşıladılar tam bi yere oturduk ilerde hanımlar arasında kavga çıktı. Tasarımcılardı heralde T cetvelle birbirlerine girecekler sandım. Oranın kavgası bitti mülakat başladı. Her sorulan soruya doğru yanıt versemde olmadı benden daha iyi birisini bulmuşlar. Oraya gitmek için bi dünya zahmet çekmiştik halbuki yinede olmamıştı. Bu konu çok önemli o iş yerine giderken insanlar bir çok zahmet çekiyor firmalar olumsuz olduğunu söyleyip geçiyorlar bazıları onuda yapmıyor. En azından bize bir teşekkür borçlular. Benim ki de böyle bi anıydı işte.
yaptığım hatalar:
1)geç kaldım.
2)hava kötüydü şemsiye almadım.
3)kendim bulmaya çalıştım hemen birine sormam gerekirdi.
4)Firma hakkında hiç bir şey öğrenmeden gitmiştim.
5)çok manyak bi firmaydı hiç gitmemem gerekirdi.